Deze column verscheen in SER Magazine november 2018.
Ik zal het maar meteen bekennen: ik heb een zwak voor Patty Brard. We groeiden beiden op in Rijswijk en waren een tijdje beste vriendinnen. Ze trok als een magneet ieders aandacht naar zich toe, ook toen al. Patty wilde hogerop, op eigen kracht. Dat schiep een band. Want voor meisjes sprak die ambitie in die tijd bepaald niet vanzelf.
Je kunt voor Patty’s fascinerende carrière alleen maar je pet afnemen. Wat een veerkracht en inventiviteit. 63 jaar en still going strong. Nu weer als presentator van een tv-programma dat het stigma rondom overgewicht wil bestrijden.
Zelf woog Patty een tijdje meer dan goed voor haar was. Naar eigen zeggen at ze alles wat maar voor haar neus kwam. Maar met behulp van een maagverkleining viel ze 40 kilo af. Nu is ze weer superslank. Net als alle vrouwen die het goed doen op tv.
Zou Patty voelen dat hier iets wringt? Zoals er ook iets lijkt te wringen bij de superslanke en superpopulaire Beyoncé. Met een dijk van een stem zong die in de Arena dat girls rule the world. Maar haar trillende, welgevormde billen vertelden een heel ander verhaal. Je hebt macht als je mooi bent, als je de mannelijke blik pleziert. Want die heeft nog steeds de echte macht. Vroeger gold voor vrouwen tais toi et soit belle: houd je mond en wees mooi. Dat eerste gebod geldt gelukkig niet meer. Nu nog hopen dat talentvolle vrouwen zoals Beyonce en Patty Brard genoeg in hun eigen kracht gaan geloven om de druk van de (geïnternaliseerde) mannelijke blik te weerstaan. Je hoeft niet mooi te zijn om ertoe te doen. Dan heeft Patty haar meisjesdroom pas echt helemaal bereikt.
